و حضور شهریار در هر کشوری، در میان هر ملّتی، حضور مبارک و مفیدی است و برای آن ملّت بسیار خوب است و مفید است. برادران ما در جمهوری آذربایجان، اگرچه از شعر فارسی او قاعدتاً استفادهای نمیکنند امّا از همان شعر ترکی او که استفاده میکنند خیلی مغتنم است. ای کاش میتوانستند خطّ فارسی را بخوانند، خطّ حروفِ فارسی و عربی را بخوانند تا دستخط خود شهریار را هم میدیدند و میفهمیدند که شهریار از آن افراد بسیار خوشخط بود و تا سالهای آخر عمرش هم مشقِ خط میکرد. اگر آن را هم میتوانستند بخوانند، یک پلّهی بیشتری بود برای معرفت به شهریار.