مطلب دوّمی که در مورد شاعری شهریار باید گفت، آن یک چیز بالاتر از این است؛ و آن، این است که میشود گفت شهریار یکی از بزرگترین شعرای همهی تاریخ ایران است؛ و آن به لحاظ «حیدر بابایه سلام» است. «حیدر بابایه سلام» یک شعر استثنائی است؛ همهی خصوصیّات شعری مثبت شهریار در این هست؛ یعنی آن روانی، صفا، ذوق، سخن شیرین، این چیزها که مربوط به شعر است، همه در این «حیدر بابایه سلام» جمع شده لکن علاوهی بر اینها یک چیز دیگر هم در «حیدر بابایه سلام» هست و آن، این است که در یک شعر معمولی که تصویری است از سابقهی ذهنی خود شاعر، مطالب بسیار حکمتآمیز هست؛ یعنی با این حساب میتوان شهریار را یک حکیم به حساب آورد. پایهی شعر «حیدر بابایه سلام» خیلی به نظر ما بالا است. فکر میکنیم که یک آمیزهی بسیار هنرمندانهای است از شعر و حکمت و زبان زیبا و قدرت فوقالعادهی تصویر. و این را در جوانی هم گفته؛ ایشان خودش در آن نسخهای که برای من فرستاده، بالای صفحهی اوّل نوشته است که گمان میکنم این را در سال ۱۳۲۴ گفتهام؛ در [سال] ۱۳۲۴ شمسی شهریار خیلی جوان بوده. بله، این راجع به شاعریِ شهریار است.