یا در یک روایتی از امیرالمؤمنین (علیه الصّلاة و السّلام) نقل شده است که فاطمهی زهرا به ایشان میگوید که ملائکه میآیند با من سخن میگویند و مطالبی را به من میگویند؛ امیرالمؤمنین به ایشان میگویند که وقتی صدای مَلَک را شنیدی، به من بگو تا من بنویسم آنچه را تو میشنوی؛ و امیرالمؤمنین نوشت آنچه را ملائکه به فاطمهی زهرا املا میکردند و این یک کتابی شد که در نزد ائمّهی ما (علیهم السّلام) بود و هست، به نام «مصحفُ فاطمة» یا «صحیفةُ فاطمة». در روایات متعدّدی است که ائمّه (علیهم السّلام) برای مسائل گوناگون خود، مراجعه میکردند به «مصحفُ فاطمة» که بعد امام میفرمایند که «اِنَّهُ لَیسَ فیهِ شَیءٌ مِنَ الحَلالِ وَ الحَرام»؛ در این کتاب، احکام و حلال و حرام نیست؛ امّا «فیهِ عِلمُ ما یَکون»؛5 همهی حوداث جاری بشری در دورانهای آینده، در این کتاب هست. این چه دانش والایی است؟ این چه معرفت و حکمت بینظیری است که خدای متعال به یک زنی در سنین جوانی میبخشد؟ این مربوط به مسائل معنوی. این مسائل معنوی تا حدود زیادی ارتباط پیدا میکند به فضایل عملی و به آنچه از تلاش فاطمهی زهرا ناشی میشود؛ مفت نمیدهند؛ بدون دلیل نمیبخشند؛ عمل انسان، در حدّ بالایی تأثیر میکند در احراز فضایل و مناقب.