از امام صادق (علیه الصّلاة و السّلام) روایت شده است که «اِنَّ فاطِمَةَ کانَت مُحدَّثَةً»؛1 آن بزرگوار «محدَّثه» بود؛ یعنی فرشتگان بر او فرود میآمدند، با او مأنوس میشدند و با او سخن میگفتند. این یک چیزی است که روایات متعدّدی دربارهی آن هست. «محدّثه» بودن مخصوص شیعه هم نیست؛ شیعه و سنّی معتقدند که کسانی بودهاند یا میتوانسته است کسانی وجود داشته باشند که فرشتگان با آنها در دوران اسلام سخن بگویند. مصداق این، در روایات ما فاطمهی زهرا است که در این روایتِ امام صادق اینجور است که فرشتگان الهی میآمدند نزد فاطمهی زهرا (سلام اللّه علیها)، با او حرف میزدند و آیات الهی را بر او میخواندند و همان تعبیراتی که نسبت به مریم (علیها سلام) در قرآن هست که «اِنَّ اللّهَ اصطَفاکِ وَ طَهَّرَکِ وَ اصطَفاکِ عَلی نِساءِ العالَمین»،2 این عبارات را به فاطمهی زهرا فرشتگان خطاب میکردند و میگفتند «یا فاطِمَةُ اِنَّ اللّهَ اصطَفاکِ وَ طَهَّرَک»؛ خدا تو را برگزیده است، خدا تو را پاک قرار داده است، «وَ اصطَفاکِ عَلیٰ نِساءِ العالَمین»؛3 تو را بر زنان عالم برتری داده است؛ بعد امام صادق (علیه الصّلاة و السّلام) در همین روایت میفرماید که یک شبی که ملائکه با آن حضرت مشغول صحبت بودند و این تعبیرات را میکردند، فاطمهی زهرا به آنها فرمود که «اَ لَیسَتِ المُفَضَّلَةُ عَلیٰ نِساءِ العالَمینَ مَریَم؟»؛4 آیا آن زنی که خدای متعال فرموده است که « وَ اصطَفاکِ عَلی نِساءِ العالَمین» مریم نیست که خدا او را بر زنان عالم برگزید؟ ملائکه در جواب به فاطمهی زهرا عرض کردند که مریم برگزیده بود نسبت به زنان دوران خودش، و تو برگزیده هستی نسبت به زنان همهی دورانها از اوّلین و آخرین. این چه مقام معنوی والایی است؟ نمیتواند انسان عادّی مثل ما، این عظمت و رتبه را بدرستی حتّی تصوّر بکند در ذهن خود.