خب، شماها در همین روستاها که ملاحظه میکنید، اگر سواددار باشند، اگر توصیه‌های کشاورزی را بتوانند ببینند، توصیه‌های بهداشتی را بتوانند بخوانند، اصلاً میل به معلومات و سواد پیدا کنند، این چقدر فرق میکند در همین کاری که مستقیماً به‌عهده‌ی خود آنها است. یا فرض بفرمایید این استعدادهای برجسته‌ای که در این مناطق کوچک است که ما سراغ داریم افرادی را در این روستاها، استعدادهای درخشان تا باسواد نباشند، چگونه این استعداد آشکار خواهد شد؟ [این استعدادها] زیر خروارها خاک بی‌سوادی پوشانده [شده] است؛ وقتی باسواد میکنید، تازه نشان میدهد که قابل تقویت و قابل رشد است. آن‌وقت برمیدارید این نگین را میتراشید و به قیمتهای گزافی ممکن است که خرج کنید آن را؛ اینها همه‌اش به برکت سواد به وجود می‌آید. لذاست که آن آقایانی که [باید] به برنامه‌های نهضت توجّه [داشته باشند] بی‌توجّهی میکنند. البتّه حالا من میبینم که خوشبختانه مسئولین طراز اوّل کشور به این کار علاقه‌مندند؛ هم آقای رئیس‌جمهور،1 هم بقیّه‌ی آقایانی که مسئول هستند. شما هم دنبال‌گیری کنید و ان‌شاءاللّه این کار را ادامه بدهید.

«5»