از اوّل انقلاب مسئلهی دانشگاه به عنوان یک مسئلهی اساسی مطرح شد؛ یعنی انقلاب وقتی تشکیل شد، خب هدفهایی داشت، هدفهای بزرگی داشت: تبدیل حکمرانی فردی و استبدادی به حکمرانی مردمی؛ تبدیل تبعیّت در سیاستهای کشور و خارج از کشور به استقلال و هدفهای مهمّی که انقلاب داشت؛ لکن علاوهی بر این هدفها چند برنامهی عملیّاتی فوری و پیش رو داشت؛ مسئلهی دانشگاه یکی از این برنامهها بود. حالا مثلاً فرض کنید یکی دیگر، مسئلهی امنیّت کشور، امنیّت مرزها، امنیّت داخلی که اینها مسائل اساسی و مهمّی بود که جلوی دست انقلاب بود و انقلاب به آن میپرداخت؛ یکیاش مسئلهی دانشگاه بود.