البتّه هیچ لزومی هم ندارد که برخورد تند و تیز بکنید! بعضیها خیال میکنند که راه تذکّر دادن این است که تند و تیز وارد بشوند، انتقاد کنند، دعوا کنند، سر و صدا کنند؛ نه، هیچ لزومی ندارد ــ البتّه خود ما هم دورهی جوانی از این کارها میکردیم؛ بنده وقتی میبینم گاهی بعضی از تندیهای جوانها را، به یاد جوانیهای خودم میافتم که خاطراتی داریم ــ میتوان منطقی و هوشمندانه و کاملاً جدّی وارد میدان مطالبهگری شد و مطالبهگری کرد که وقتی آن جور بشود، دانشجو را دیگر متّهم نمیکنند به نقزنی؛ وقتی تند صحبت میکنید، متّهمتان میکنند میگویند «آقا! دانشجو میآید فقط نق میزند»؛ نه، وقتی که منطقی و جدّی و با منطق و استدلال مطالبهگری کردید، متّهم به نقزنی هم نمیشوید. بعلاوه، این مطالبهگری موجب میشود که بعضی نگویند «خب حالا که مثلاً تشکیلات مدیریّتی دولت تشکیلات انقلابی است ــ مجلس انقلابی، دولت انقلابی و مانند اینها ــ دیگر مثلاً نقش دانشجوهای انقلابی چیست؟» نخیر، اتّفاقاً میتوان گفت نقششان گاهی اوقات بیشتر است، برای خاطر اینکه امکان حضورشان، امکان فعّالیّتشان، امروز بیشتر است. یکی از موارد، همین مطالبهگری است که میتوانید انجام بدهید.