از جهت فرهنگی هم همین جور؛ آذربایجان مرکز تمدّنی و فرهنگی کشور در غرب کشور است؛ مثل خراسان که مرکز تمدّنی و فرهنگی کشور در شرق کشور است. فرهنگ کشور، سنّتهای ایرانی، تمدّن ایرانی که در طول تاریخ تا اقصیٰنقاط متصرّفات عثمانی در غرب و تا اقصیٰنقاط متصرّفات هند بابِری در شرق صادر شده است، از این دو مرکز، از آذربایجان و از خراسان، حرکت کرد. ایران همیشه به مفاخر فرهنگی خود در آذربایجان افتخار کرده. خاقانی آذربایجانی است، نظامی آذربایجانی است؛ بعد میآییم، شمس تبریزی، قطران تبریزی، شیخ محمود شبستری، بعد صائب تبریزی، همین طور تا به زمان ما برسیم: مرحوم شهریار و قبل از او خانم پروین اعتصامی؛ اینها همه آذربایجانیاند. خدمات بزرگی که اینها به ادبیّات کشور، به فرهنگ کشور کردهاند قابل شمارش نیست؛ خیلی بیش از آن مقداری است که بشود گفت.