چقدر مناسب و بهجا است که با تحوّل سال و با ورود در آستانهی ماه مبارک رمضان که ماه رحمت و مغفرت الهی است ما هم از کاستیها، از کجیها، از زشتیها، از بدیها در درون خودمان و در وجود خودمان رو برگردانیم؛ یعنی استغفار کنیم. استغفار و توبه یعنی برگشت به خدا، یعنی پشت کردن به بدیها، یعنی همین ایجاد تحوّل. وَ اَنِ استَغفِروا رَبَّکُم ثُمَّ توبوِّا اِلَیهِ یُمَتِّعکُم مَتاعًا حَسَنًا اِلیًّ اَجَلٍ مُسَمًّی وَ یُؤتِ کُلَّ ذی فَضلٍ فَضلَه.1 استغفار و برگشت به خدا و اصلاح درونی انسان در وجود خود ما، موجب خواهد شد که خدای متعال فضل و رحمت و برکت و قوّت و عزّت خود را بر ما بیش از پیش نازل کند. همهی قشرها، چه کسانی که امثال بنده مسئولیّتی دارند که ما بیش از دیگران باید به خودمان برگردیم و در خودمان تجدید نظر کنیم و حاکمیّت هوا و هوس را در خودمان از بین ببریم، و چه آحاد مردم آن کسانی که کاری را باید برای خدا و برای انقلاب میکردند و نکردند، آن کسانی که کاری را در جهت مخالف راه خدا و راه انقلاب انجام دادند که باید انجام نمیدادند آنچه را گذشته اصلاح کنند، از آنچه صادر شده استغفار کنند؛ حتّی کسانی که در مقابل انقلاب قرار داشتند و قرار دارند اگرچه اقلّیّت کوچکی هستند، اگرچه تعداد کمی هستند امّا آنها هم بندگان خدا هستند؛ اگر هنوز در آنها مایهای و بقیّهای از وجدان الهی و انسانی باقی است که انشاءاللّه باقی است، در رفتار خود تجدید نظر کنند، راه خدا را و این نظام الهی و قرآنی را با همهی وجود تقویت کنند.