دو نکته غالباً از نظر شعاردهندگان به نام فلسطین دور میماند؛ این دو نکته را ما اجمالاً عرض میکنیم: یکی از این دو نکته این است که دشمنی با غاصبین فلسطین، نمیسازد با دوستی با کسانی که پشتیبان همه‌جانبه‌ی از این غاصبین هستند؛ این ممکن نیست. آن کسانی که خیال میکنند از راه آمریکا و هم‌پیمانان آمریکا میتوانند فلسطین را نجات بدهند، در یک اشتباه تأسّف‌انگیزی به سر میبرند. همچنان که از راه دولت اسرائیل نمیشود فلسطین را نجات داد، از راه دولت آمریکا و هم‌پیمانان آمریکا هم نمیشود فلسطین را نجات داد. هر حرکتی که منتهی بشود به تکیه‌ی بر پشتیبانان دولت غاصب، آن حرکت قطعاً یک حرکت انحرافی است؛ قطعاً یک غلط بزرگ است. اگر کسی شعار ضدّیّت با اسرائیل را میدهد امّا با هم‌پیمانان اسرائیل در این مسئله هم‌صحبتی میکند و به آنها اتّکاء میکند، باید دانست که دروغ میگوید؛ چنین چیزی ممکن نیست. آن کسانی که اسرائیل را تغذیه میکنند، در جبهه‌ی اسرائیلند؛ آن کسانی که به اسرائیل به هر نحوی از انحاء کمک میکنند، در جبهه‌ی اسرائیلند؛ آن کسانی که با صهیونیست‌ها مذاکره میکنند، در جبهه‌ی اسرائیلند. مبارزه برای استنقاذ سرزمین فلسطین باید معنای حقیقی مبارزه را داشته باشد. «مبارزه» نقطه‌ی مقابل «سازش» است؛ در این مسئله سازش خیانت است و مبارزه وظیفه است. هیچ کس سازش را به حساب مبارزه نگذارد.

«5»