خب، حالا این رسالت تاریخی است؛ این حادثهی عظیم است؛ با توجّه به خصومت و عناد روزافزون قدرتها نسبت به نظام جمهوری اسلامی، ممکن است ما فرض کنیم که خطر قدرتهای بزرگ برای انقلاب و برای کشور، امروز کمتر از اوایل انقلاب است؛ چون امروز نظام اسلامی ریشهدار شده، سخن حقّ او در خیلی از اقطار عالم پیچیده، طرفداران زیادی در دنیا دارد، در داخل کارهای زیادی انجام گرفته، مسلّط بر کار خودش است، جاافتاده است. ممکن است اینجور فرض کنیم؛ حالا نمیخواهیم هم به طور قاطع قضاوتی در این مورد بکنیم؛ خطر، کمتر است امّا عناد و دشمنی و استنتاج مخالف دشمنان اسلام، امروز قطعاً بیشتر از اوّل انقلاب است. به نظر میرسد در اوّل انقلاب ابعاد این پیروزی مردمی و اسلامی برای بسیاری از دشمنان هنوز واضح نبود؛ امروز میفهمند که این پیروزی چه حادثهی عظیمی بود؛ میبینند که مسلمین در سرتاسر عالم چه احساس شخصیّتی میکنند، چه حرکاتی، چه قیامهایی، چه آرمانهای فراموششدهای که دوباره به یادها آمد و برای آنها حرکت شد. یکی همین مسئلهی فلسطین است که شما ملاحظه میکنید؛ چه شعارهای جدیدی که در اختیار ملّتها قرار گرفت؛ اینها را امروز مشاهده کردند. حتّی نقش پیروزی اسلامی را در زودرستر کردن زوال امپراتوری مارکسیسم و بلوک شرق در دنیا اینها خوب میفهمند و خوب حس میکنند. این انقلاب نقش داشت، نقش آشکاری هم داشت در فروپاشی آن تشکیلات و آن نظام و مشکل شدن کار برای آن ادارهکنندگان تا کار به اینجا رسید. خب، اینها را مشاهده میکنند؛ بنابراین دشمنیشان بیشتر است و عنادشان بیشتر است.