همه‌ی شما در هر جا هستید به یک اندازه مسئولید در حراست از این نظام، در حفاظت از این نظام، در حل کردن مشکلات این کشور. ما اگر نتوانیم مشکلات این کشور را حل کنیم، نمیتوانیم انقلاب را حفظ کنیم و طبعاً نمیتوانیم صادر کنیم. همه موظّفند به کارگزاران کشور و بخصوص به دولت کمک کنند؛ این یک وظیفه است؛ این همان حرفی است که امام در طولِ قریبِ یازده سال امامت پُربرکت و رهبری استثنائی‌شان همیشه گفتند. نگاه نمیکردند در رأس دولت کیست؛ عجیب این است. یک وقتی که بنا بود نخست‌وزیر معرّفی کنیم، به بنده فرمودند هر کسی که از مجلس بیرون بیاید، من از او حمایت خواهم کرد، من از او دفاع خواهم کرد. نمیدانستند چه کسی بنا است بیاید، گفتند هر کسی بیاید، هر کسی ]در رأس[ دولت باشد. مسئله این است که بار سنگین اداره‌ی کشور بر دوش ارگان‌های خدمتگزار و کارگزار است. مجلس بخشی از این بار را دارد، دستگاه قضائی بخشی از این بار را دارد امّا مُعظَم این بار بر دوش دولت است، اساسی‌ترین بخشهای آن بر دوش دولت است لذا همه وظیفه دارند از دولت حمایت بکنند؛ این یک توقّع زیاد نیست. هر کسی هستید، مال هر جا هستید، در هر بخشی هستید، مال هر خطّی هستید، عواطف سیاسی‌تان، آرزوهایتان، احساساتتان هر چه هست، که همه هم خوب است عواطف و احساسات که چیز بدی نیست سلایقتان هر چه هست حالا یک خرده بهتر، یک خرده بدتر، یک خرده درست‌تر؛ هر کسی یک نظری دارد فرقی نمیکند، همه موظّفند تلاش کنند، کار کنند، از دولت حمایت کنند، از دستگاه‌های مسئول حمایت بکنند تا گره‌ها باز بشود، مشکلات برداشته بشود؛ تا انقلاب درخشندگی و تابناکی خودش را حفظ کند.

«27»