وقتی نوبت به کشورهای اسلامی رسید، به این فکر افتادند که باید کاری کرد که نسلهای روبهرشد این کشورها از دین جدا بشوند. دو راه برای این کار باید پیموده میشد: یک راه، اشاعهی شهوات و باز کردن راه شهوترانی [بود]. خب، همهی ادیان عالم، نه فقط دین اسلام منتها دین اسلام منظّمتر و دقیقتر از سایر ادیان با عنانگسیختگی شهوات انسانها مخالف هستند؛ ضابطه دارد، قاعده دارد، حدود دارد، قیود دارد؛ پرورش روح انسان بدون محدود کردن شهوات که امکانپذیر نیست؛ انسان وقتی شهواتش عنانگسیخته باشد، همان حیوان است، بهائم است، رشد انسانی امکان ندارد برای انسان؛ لذا ادیان با عنانگسیختگی شهوات مخالفند.