بیانات و مکتوبات 1369
امروز روز پانزدهم ماه مبارک رمضان و روز ولادت امام مجتبیٰ (علیه الصّلاة و السّلام) است و در این مجلس ما هر سال عادت بر این جاری شده است که مثل امروزی، بنده راجع به امام مجتبیٰ (علیه السّلام) و غالباً راجع به مسئله‌ی صلح صحبت کنم. و بنده هم مکرّر درباره‌ی این مسئله، از جمله در همین جلسات صحبت کرده‌ام و از ابعاد گوناگونی این حادثه‌ی عجیب و عظیم را مورد بررسی قرار داده‌ام. اگر ما امسال بخواهیم حرفهای گذشته را تکرار نکنیم، خوب است که یک بُعد جدیدی از این مسئله را به قدر گنجایش وقت بررسی کنیم؛ و آن، این است که دوران امام مجتبیٰ (علیه الصّلاة و السّلام) و حادثه‌ی صلح آن بزرگوار با معاویه یا آن چیزی که به نام صلح نامیده شد، یک حادثه‌ی سرنوشت‌ساز و بی‌نظیری بود در کلّ روند انقلاب اسلامی در صدر اوّل؛ دیگر نظیر این حادثه را نداشتیم. یک توضیح کوتاهی راجع به این جمله عرض کنم و وارد اصل مطلب بشوم.