بعد هم ابتکار و برنامههای جدید؛ ما قبلاً هم به برادرها در سالهای گذشته عرض کردهایم که از همه چیز مهمتر، این است که فکر کنید [برای] شیوههای جدیدی برای شادی؛ و هر چه میتوانید کمخرج؛ این کارهای کمخرج مردمی مثل کاغذرنگی را [ترویج کنید]. بنده یک وقتی در نماز جمعه دو سه سال پیش گفتم7 که جوانها، نوجوانها و بچّهمدرسهایها هر کس در هر خانهای هست، متعهّد بشوند کوچههای خودشان را از این کاغذرنگیها رژه کنند.8 مشغول میکند بچّهها را؛ خب چه اشکال دارد، این را به مدرسهها سفارش کنید و مدرسهها به آنها توصیه کنند. ما یک کلمه گفتیم، کسی آن روز دنبال آن را نگرفت که دنبال کنند؛ حالا شماها این را از طرق خودش دنبال بکنید. اگر بتوانید شما در سطح تهران مثلاً فرض کنید، ده هزار پسربچّهی جوان را مشغول این کار بکنید که چند روز بیایند بیرون با شوق و ذوق، نردبان بگذارند، بروند بالا کاغذرنگی را قیچی کنند و به این نخها بچسبانند، اینجا بچسبانند، آنجا بچسبانند، این بیاید پایین، آن تصحیح کند، و کارهایی مانند اینها بکنند، خود این یک هیجان است؛ احساس میکند دارد کاری میکند برای دههی فجر. اینها خیلی [مهم است]. امیدواریم خدای متعال به همهی شما توفیق دهد و دعای ولیّعصر (ارواحنا فداه) را شامل حالتان کند و روح مقدّس امام را از شما خشنود و راضی بفرماید. والسّلامعلیکمورحمةاللّهوبرکاته