دوّم اینکه من البتّه این نکته را به صداوسیما هم گفته‌ام؛ حالا برادرانی هم که از صداوسیما اینجا هستند یادشان باشد؛ حتماً این را منعکس بکنند و باید بشود این کار فیلم‌ها و سریال‌ها و این برنامه‌هایی که به مناسبت دهه‌ی فجر ساخته میشود، باید یادآور خاطره‌های خوش انقلاب باشد؛ باید بدآموزی در آن نباشد. در گذشته گاهی بدآموزی‌هایی در آن بود که حالا جزئیّاتش را من دیگر رها میکنم. بایستی حضور مردم را، آن حل شدن مردم در انقلاب را نشان بدهد. بهترین خاطره‌ی انقلاب این است که همه از خودشان بیرون آمدند و حل شدند در انقلاب. در دوران انقلاب هم همین‌جور بود، در دوران جنگ هم در مقاطعی همین‌جور بود. ناگهان یک فرمان از امام صادر میشد، میدیدید مردم دیگر سر از پا نمی‌شناسند؛ پدر به پسر میگوید من میروم، پسر به پدر میگوید من میروم، مادر به هر دو میگوید بروید؛ مال میدهند، جان میدهند، اصلاً «خود» دیگر مطرح نیست؛ و همین مقطعها بوده که انقلاب را نگه داشته؛ اشتباه نشود که ما خیال کنیم در همه‌ی این احوال دوازده‌ساله، هر لحظه داشتیم انقلاب را نگه میداشتیم؛ نه، یک لحظه‌هایی هم داشتیم بندهای انقلاب را باز میکردیم! آنجایی که باز انقلاب جان گرفته، نفَس کشیده، بالا آمده، همین مقاطع حسّاس است که ناگهان جمع کثیر و قابل توجّهی از مردم، گاهی هم همه‌ی مردم، دیگر «خود» را فراموش کردند، آمدند به میدان کل، میدان انقلاب، میدان کشور، میدان اسلام؛ که البتّه فقط به برکت اسلام و به برکت دین چنین چیزهایی قابل تحقّق است ولاغیر. مراسم شما اینها را باید به یاد مردم بیاورد.

«10»