ما در تاریخمان دیگر واقعاً مثل دهه‌ی فجر نداریم. حتّی اسلام با آن عظمت در دهه‌ی فجر برای ما اثر بخشید؛ غیر از این است؟ اسلامی که نبیّ اکرم (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) آورد، اثرش را در روزگار اموی‌ها و عبّاسی‌ها به ما نبخشید، آثار درجه‌ی دو را به این ملّت داد. مگر بندرت پیدا شدند افراد برجسته‌ای، شخصیّت‌های نابی، عرفائی، علمائی، زهّادی، تک‌تکی، توانستند در آن فضا طیرانی بکنند، پروازی بکنند امّا عامّه‌ی مردم، توده‌ی مردم، نظام اجتماعی، خیری از آن برکات ندید؛ آن برکات امروز دارد خودش را نشان میدهد. البتّه دهه‌ی فجر جزو رشحات4 اسلام است؛ نه اینکه خیال کنید دهه‌ی فجر منهای اسلام یک چیزی است؛ دهه‌ی فجر منهای اسلام یک پول هم ارزش ندارد. دهه‌ی فجر آن آئینه‌ای است که خورشید اسلام بالاخره در آن درخشید و منعکس شد به ما. اگر این آئینه نبود، باز هم مثل همان دورانهای تاریک و قرون خالیه‌ی سالفه5 بایستی ما می‌نشستیم و اسمی از اسلام می‌آوردیم؛ با حلواحلوا هم که دهن شیرین نمیشود.

«6»