بیانات و مکتوبات 1369


بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم الحمد للّه ربّ العالمین الحمد للّه علی حلمه بعد علمه و علی عفوه بعد قدرته و علی طول اناته فی غضبه و هو قادر علی ما یرید و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابی‌القاسم محمّد و علی آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین الهداة المهدیّین المعصومین سیّما بقیّة اللّه فی الارضین. جلسه‌ای که خانواده‌های عزیز شهدای ما در آن تشریف دارند، چون با یاد شهدا همراه است، ارزش و اهمّیّت خاصّی دارد. ما هر چه داریم، به برکت شهدای عزیزمان داریم. اگر اسلام، امروز در جهان دارای عزّت است، به برکت شهدا است؛ اگر جمهوری اسلامی، امروز به صورت یک قدرت مردمی در دنیا مطرح است، به برکت خون شهدا است؛ اگر ملّتهای مسلمانِ دیگر در نقاط مختلف عالم ملّت ایران را الگوی مقاومت و مبارزه‌ی خودشان قرار داده‌اند، به برکت فداکاری شهدا است. در درجه‌ی اوّل، شهدای ما قرار دارند؛ بقیّه‌ی فداکاران اعم از جانبازان، آزادگان، خانواده‌های مکرّم شهدا هم پشت سر شهدای عزیز و در صف دوّم قرار دارند. اگر خانواده‌ی شهدا مقاومت نمیکردند، صبر نمیکردند، از خودشان استقامت و متانت نشان نمیدادند، وضع طور دیگری میشد. ما در داستانهای تاریخی خوانده‌ایم که شهیدداده‌های صدر اسلام اگر پدرشان شهید شده بود، اگر شوهرشان شهید شده بود، اگر فرزندانشان یا برادرانشان به شهادت رسیده بودند، صبر میکردند، مقاومت میکردند.

«1»