در صف اولیا و عباداللّهالصّالحین وقتی نگاه میکنید، قلّههایی وجود دارد که نسبت آن قلّهها به بقیّهی انسانهای بزرگ عالم معنا، یک نسبت غیر قابل تصوّر و فوقالعاده عظیمی است؛ اختلاف، اختلاف فاحشی است. این قلّهها همان کسانی هستند که در تاریخ نبوّتها هم هر جا شما چشم بدوزید، از هر طرف آنها را میبینید؛ مثل انبیای اولواالعزم: ابراهیم، موسیٰ و بزرگانی از این دست و در این حد؛ امّا در مجموعهی این عظمتها و شکوهها که برای ما ذکر اینها فقط لقلقهی لسان است؛ واقعاً ماها، یعنی امثال بنده، دل و روح و جانشان بسیار کوچکتر و خُردتر و حقیرتر است از اینکه بخواهند این معنویّتها را درک کنند؛ ما همینطور از دور به نشانهها، یک تصویری در ذهنمان داریم، آن را بر زبان میآوریم؛ باز این تصویر هم از کلمات خودشان است و در بین این برجستهترینها، چند نمونهی بسیار نادر وجود دارد که از حدّ توصیف و بیان بالاترند و یکی از اینها فاطمهی زهرا (سلام اللّه علیها) است؛ فقط با پیغمبر و با امیرالمؤمنین میشود او را مقایسه کرد.