البتّه خوانندگی هم یک هنری است، معنایش هم فقط صدای خوب نیست؛ خوانندگی در مقام مدح، یک هنر خاصّی است و این هنر را باید یاد گرفت. الحمدللّه من زیاد میبینم هم اینجا در این جلسه امروز و سالهای پیش دیدم هم به مناسبت‌های دیگر، کسانی که نشانه‌ی استادی و پختگی در کار از حرکاتشان، حرف زدنشان، شروعشان، ختمشان، دست تکان دادنشان، نگاه کردنشان پیدا است؛ این یک هنر است؛ این هنر بایستی آموخته بشود و کامل بشود و افزایش پیدا کند. مردم زبان شعر را بهتر میخواهند امّا مثل زبان نثر نمیفهمند؛ بخصوص اگر شعر، شعر بالایی باشد. شما باید این را بفهمانید؛ فهماندن آن به این نیست که آدم با صدای خوب بخواند؛ خب، خیلی‌ها شعر را با صدای خوب میخوانند، مستمع هم نمیفهمد که چه گفت! باید بفهمانید؛ این فهماندن همان هنر مدّاحی است. شعر را با هنرِ خواندنِ برای تفهیم همراه [کنید] که البتّه غالباً با صدای خوب هم همراه است؛ [اگر] هم نباشد، همان کیفیّت خواندن، جبران صدای خوب را میکند؛ از خیلی از خوش‌صداها هم گاهی ممکن است کسی بهتر و جاافتاده‌تر و شیرین‌تر تلقّی بشود؛ از این باید استفاده کنید برای پراکندن بهترین معارف اسلامی در باب اهل‌بیت و غیر آن.

«8»