بیانات و مکتوبات 1369
مسئله‌ی ازدواج البتّه خیلی مسئله‌ی مثبتی است؛ ازدواج در حقیقت یعنی از سر باز کردن. این خانمی را که شما مجبورید داخل شهرک بیاورید و بنشانید و مأمور بگمارید و هزار مشکل برایش بتراشید، شوهرش میدهید و شوهرش [او] را برمیدارد و میرود؛ منتها من یادم نمی‌آید راجع به پول نقد صحبتی شده باشد؛ من میگویم کاری کنید که تشویق بشوند و راه‌های سوء استفاده هم بسته بشود؛ این‌جور نباشد که یک ازدواج صوری انجام بگیرد، یک پولی از ما بگیرند و یا علی مدد! یک ازدواجی بر اثر استفاده انجام بگیرد، استفاده که خورده شد و هضم شد، بعد ناگهان از خانم سیر بشود و همان طلاق و برات و همان کارهایی که همیشه بنیاد شهید دردسر آن را داشته که طلاق میدهند و مراجعه میکنند و مانند اینها پیش بیاید. یک جوری باشد که این ازدواج رنگ دائم بگیرد، بروند یک چند صباحی با هم باشند، یک چند سالی بگذرد، با همدیگر اُنس بگیرند، مثل این عضوی که پیوند میکنند به بدن، اوایل یک مقداری پس میزند، اگر توانستید این را یک جوری نگه داشتید که این جوش خورد، بعد دیگر ولش میکنید به حال خودش؛ یعنی همه‌ی همّت را بگذارید برای این اوّل کار؛ هم برای اوّل شهادت و آن مسائل، هم برای اوّل این ازدواج. این هم یک نکته است.