امروز روحانی، نماینده‌ی [اسلام] در دانشگاه‌ها است؛ یعنی کسی که دین را در دانشگاه‌ها باید معرّفی کند. شما ببینید در گذشته یک روحانی خوب در دانشگاه، مثل شهید بزرگوار مرحوم آیت‌اللّه مطهّری یا دیگر برادران و بزرگانی که آنجا بودند چقدر اثر میگذاشتند؛ روحانی در دانشگاه فقط اینها که نبودند؛ خب، معمّمینی بودند که استاد بودند [امّا] آنها مردم را به دین نزدیک نمیکردند؛ بعضی‌شان از دین دور هم میکردند؛ بعضی از اساتید معمّم بی‌ملاحظه‌ی مراعات‌نکنی که سرِ کلاس و بین دانشجوها هر چه به دهانشان می‌آمد بدون توجّه به تأثیرش میگفتند؛ بعضی از اساتید معمّم از دین دور هم میکردند. آن که جوانها را به دین نزدیک میکرد، عاشق دین میکرد، با معارف اسلامی عمیقاً آشنا میکرد، از آن قبیل روحانیّون بودند. اگر ما بتوانیم به تعداد زیادی روحانی با معرفتِ دینیِ وسیع و آگاهی سیاسی و هوشمندی سیاسی بفرستیم داخل دانشگاه‌ها، شما ببینید چقدر برکات از این بر خواهد خاست. خب، این از حوزه متوقّع است؛ و این بدون آن رشد فکری و سیاسی و معنوی امکان ندارد؛ جای این خالی است.

«8»