البتّه این فکر را دوستان متعدّدی با من در طول زمان مطرح کردند؛ بخصوص بعضیشان که روی این قضیّه خیلی هم تأکید میکردند. برای من از مدّتها پیش در ذهنم این معنا آمده بود و قصد داشتم که آن وقتها خدمت امام هم مطرح بکنم؛ میدانستم ایشان هم میپسندیدند این طور کاری را. شعار وحدت مسلمین شعار درستی هم هست، شعار ضروریای هم هست و از نظر بنده یک مسئلهی استراتژیک است؛ یک مسئلهی تاکتیکی و مصلحتی هم نیست که حالا بگوییم مصلحت ما ایجاب میکند که با مسلمین غیر شیعه ارتباطات داشته باشیم؛ نه، این تفکّری است که از قدیم بنده داشتم و اعتقاد به این قضیّه دارم و داشتم که باید مسلمانها بتدریج این اختلافات مذهبی و طایفی را کم کنند و از بین ببرند؛ چون در خدمت دشمنان است. خب، با این انگیزهی صحیح، ما مسئلهی وحدت مسلمین را یک مسئلهی اساسی در جمهوری اسلامی قرار دادیم؛ امام بارها فرمودند، ارگانهای مختلف جمهوری اسلامی بر این اساس برنامهریزی کردند، طرّاحی کردند، تلاش کردند، سخنرانی کردیم.