ما میخواهیم دنیای ما، زندگی ما، نظام ما آنجوری بشود که امیرالمؤمنین در راه آن مبارزه کرد و زندگی کرد و جهاد کرد و حکومت کرد. ما میخواهیم در نظام ما عدل اسلامیِ کامل حکمفرما بشود. هر کسی که در این نظام زندگی میکند، باید مجاهدت کند تا اگر امیرالمؤمنین در رأس جامعه قرار میداشت، جامعهی ما و نظام ما لایق او میبود؛ ما باید اینجور حرکت کنیم. باید کاری کنیم که نظام ما، کشور ما، جامعهی ما، یک جامعهی علوی باشد؛ اسم اسلام و اسم ولایت کافی نیست. و بخصوص کسانی که مسئولیّتی بر دوش دارند، مأموریّتی از نظام الهی و اسلامی بر عهدهی آنها است چه در دستگاه قضائی، چه در دستگاه اجرائی، چه در دستگاه قانونگذاری، چه در دستگاه انتظامی، چه در نهادهای مختلف و دستگاههای مختلف زبان، زبان امیرالمؤمنین باید باشد و بازو، بازوی او و راه، راه او و کار، سبْک کار او. امیرالمؤمنین برای خدا کار میکرد، در راه خدا کار میکرد، به درد مردم میرسید، مردم را دوست میداشت، خدمت به آنها را وظیفهی خود میدانست. با اینکه حکومت او در جهت خدمت به مستضعفان بود، به این اکتفا نمیکرد و شبها هم به صورت تنها و فردی به کمک یکایک مستضعفان میرفت. این زندگی امیرالمؤمنین است.