بیانات و مکتوبات 1369
خطبه‌ی اوّل بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم الحمد للّه ربّ العالمین. الحمد للّه الّذی هدانا لهذا و ما کنّا لنهتدی لولا ان هدانا اللّه. نحمده و نستعینه و نؤمن به و نتوکّل علیه و نصلّی و نسلّم علی حبیبه و نجیبه و خیرته فی خلقه سیّدنا و نبیّنا ابی‌القاسم محمّد و علی آله الاطیبین الاطهرین سیّما بقیّة اللّه فی الارضین. قال اللّه الحکیم فی کتابه: وَ مَن یَتَّ‌قِ اللهَ یَجعَل لَ‌ه مَخرَجًا.2 همه‌ی برادران و خواهران عزیز نمازگزار را توصیه میکنم و دعوت میکنم به رعایت تقوا. امروز فکر کردم که کدام مطلب از مطالب اسلامی و دینی ما از همه مهم‌تر و فوری‌تر است که در خطبه‌ی اوّل مطرح بکنم، دیدم مسئله‌ی تقوا از همه چیز مهم‌تر است. تقوا در تمام مراحل زندگی یک جامعه و یک فرد از ضروری‌ترین نیازهای او است و در تمام دورانها در دوران مبارزه، در دوران پیروزی، در هنگام جهاد، در هنگام سازندگی و در مراحل مختلف، برای جامعه‌ی دینی و ملّت مسلمان ضروری است. و ما امروز که بعد از دوازده سال از پیروزی، تجربه‌های باارزشی در اختیار داریم، راه را تا حدود زیادی شناخته‌ایم، هدفها را در قالب مشخّص و معیّنی تصویر کرده‌ایم و به سمت آن حرکت میکنیم، شاید بشود گفت از همیشه بیشتر به تقوا احتیاج داریم.