اوّلاً عرض کنیم تقوا چیست و در ابعاد مختلف زندگی چگونه میشود باتقوا بود. تقوا عبارت است از اجتناب و پرهیز کردن از خطا، از گناه، از اشتباه، از آلودگی، ناپاکی، انحراف از راه، اجتناب از پیروی از هوسها، دل سپردن به خطّ مستقیم تکلیف و وظیفه؛ این تقوا است. همه باید در میدانهای مختلف باتقوا باشند تا موفّق بشوند. تقوا شرط توفیق در هر راهی است؛ مخصوص دین هم نیست؛ منتها تقوای دینی، روشن و واضح است؛ شیرین و خوش‌عاقبت است. از یک کودک و نوجوانی که مشغول تحصیل و درس خواندن است، تا خانم کدبانوی یک خانه، تا هر انسانی که در یک محیطی به شغلی و به کاری اشتغال دارد، هر کدام از اینها باید تقوا داشته باشند تا بتوانند راه را درست بروند و به مقصود برسند. یک نوجوان بدون تقوای خاصّ محیط و وضعیّت شغلی و کاری خود نمیتواند به هدف درس خواندن برسد؛ باید از اشتباه، از هوس، از بازیگوشی، از سرگرمی به کارهایی که او را از کار خودش بازمیدارد، اجتناب کند؛ این تقوای او است. یک زن در داخل خانه، یک مرد در محیط کار [هم] همین‌جور. و آن وقت یک مؤمن که میخواهد راه خدا را بپیماید و در صراط مستقیم حق حرکت کند، باید باتقوا باشد تا رضای الهی را بتواند کسب کند؛ باتقوا باشد تا از نورانیّت الهی استفاده کند؛ باتقوا باشد تا به مراحل عالی معنویّت برسد؛ باتقوا باشد تا به حاکمیّت دین خدا دست پیدا کند. تقوا برای فردی که در راه دین و ایمان حرکت میکند، یعنی رعایت کردن تکلیف دینی و دل ندادن به هوسها و شهوات و منحرف نشدن از راه خدا.

«2»