اوّل، پاسدار کمیته بود؛ هیچ معنای دیگری این نام نداشت جز حفاظت و حراست با همه‌ی توان و با بذل جان در راه حفظ انقلاب؛ در خیابانها، پشت این سنگرها، در کوچه پس‌کوچه‌ها، دم دروازه‌ها با سنگربندی، با اسلحه در دست نگهداشتن، با بی‌خوابی شبها، با دادن جان که چقدر بی نام و نشان و مظلومانه آن روزها از بچّه‌های ما جان دادند و کسی نفهمید همه مشغول بودند. اوّل، این نام و این عنوان بود و کمیته‌ی انقلاب اسلامی بود؛ پدر کمیته، امام است؛ همان که پدر همه‌ی انقلاب است، پدر همه‌ی ارزشها است؛ و ورای امام هم خدای متعال و حضرت ولیّ‌عصر (ارواحنا فداه)؛ و کمیته را این دست قدرت به وجود آورد؛ او جان داد به یک مشت جوان که احساساتشان، عقلشان، خواستشان، نیروی جسمی‌شان در خدمت اسلام و قرآن قرار بگیرد. بعد هم از کمیته نهادهای دیگر متولّد شد؛ از جمله سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که بحمداللّه امروز یک نیروی شادابِ پُرنشاطِ جوانِ قدرتمندِ همه‌کس‌شناسی است در دنیا؛ این نهاد عظیم و عزیز سپاه و دیگر نهادهای انقلاب اسلامی که همه در اصل مندمج4 بودند و مندرج بودند در همین نهاد انقلابی پاسداران کمیته‌ی انقلاب اسلامی.

«4»