من راجع به این مسئلهی عراق، یک جملهی اضافه عرض بکنم، بعد برگردم به این امید و یک مطلب کوتاه هم راجع به امید عرض بکنم. در مورد مسئلهی عراق، غربیها و بخصوص در رأس آنها شیطان بزرگ، بدترین روش را و منفورترین حرکات را انجام دادند. به زبان نمیآید؛ همین قدر [بگویم] در تاریخ از اینها به نام قسیترین، جلّادترین، بیرحمترین، متجاوزترینِ چهرههای این زمان یاد خواهد شد؛ این را بدانند. امّا این حرف به معنای حمایت از آن مرد هم که حکومت او بر عراق، این همه برای مردم عراق شئامت11 و بدبختی داشت، تلقّی نشود؛ آن مرد هم از آنها بهتر نیست، اگر از آنها زشتتر نباشد؛ آن کسی که برای ملّت عراق، از اوّلِ حکومت خود این همه بدبختی ایجاد کرده: او ملّت عراق را دچار جنگ هشتسالهی با ایران کرد؛ او ملّت عراق را دچار بمبارانها و موشکبارانهای وحشیانه و قساوتآمیز آمریکا و انگلیس و فرانسه و دیگران کرد؛ او موجب شد که ثروت ملّت عراق دود بشود و از بین برود که شد؛ امروز متأسّفانه شد؛ شاید دهها سال دیگر لازم باشد ملّت عراق زحمت بکشد تا خودش را به آن روز اوّل برساند او موجب شد این همه مردم عراق از نظامی و غیر نظامی کشته بشوند؛ او یک بلائی برای مردم عراق بود و هست. زشت باد چهرهای و حاکمی و رئیسی که ملاحظهی هوای نفْس خود و جاهطلبی خود را بکند، و ملاحظهی مردمش و ملّتش و ارادهی آنها و خواست آنها را نکند. متأسّفانه در منطقهی ما از اینجور چهرهها کم نیستند، از اینجور شیطانها کم نیستند؛ اینها که اینجور بر یک ملّت جفا میکنند و ظلم میکنند، لایق ریاست بر یک دسته آدم هم نیستند، چه برسد بر یک ملّت. ما از ملّت عراق حمایت میکنیم؛ ما راجع به ملّت عراق حرف میزنیم که دلسوزی میکنیم؛ ما راجع به تجاوز به یک کشور سخن میگوییم که آمریکا و همدستانش را زشت میشمریم؛ نه راجع به این افرادی که حضور آنها و وجود آنها در هر ملّتی که امثال آنها وجود داشته باشد مایهی نکبت بود و هست که با دروغ و با ریا، مردم خودشان را سرگرم کردند و اینجور از آنها از این ملّت بیچاره و مظلوم عراق تلفات گرفتند.