بیانات و مکتوبات 1369
و امّا راجع به امید؛ من عرض میکنم: امروز دولت ظالمی مثل آمریکا، با اینکه ثروتش هم زیاد است، تجهیزاتش هم مدرن است، تکنولوژی و علم و امکاناتش هم فراوان است؛ امّا همین شیطانِ ظالم متجاوزی که قدرتمندانه ملّتهای دنیا را تحقیر میکند همین آمریکا براحتی قابل سرکوب شدن در منطقه‌ی ما منطقه‌ی اسلامی است؛ به یک شرط: به شرط اینکه ملّتهای مسلمان به آینده‌ی خود امید داشته باشند و با دلگرمی و امید، اقدام کنند و قیام کنند و حرکت کنند. خوشبختانه ملّتها خیلی بیدار شده‌اند؛ امّا فقط بیدار شدن کافی نیست؛ باید بعد از بیداری، حرکت کنند؛ و این حرکت احتیاج دارد به امیدواری. البتّه قدرتهای مسلّط عالم همه‌ی همّتشان این است که وانمود کنند شکست‌ناپذیرند و آمریکا این تلاش را خیلی کرده که نشان بدهد شکست‌ناپذیر است و حالا که قضیّه‌ی عراق هم پیش آمد، از روی عُجبِ ابلهانه و خودبینی ناشی از بلاهت، این ادّعا را بیشتر خواهند کرد؛ یک عدّه افراد ساده‌دل هم باور خواهند کرد؛ امّا حقیقت این نیست. اگر رژیم عراق متّکی به ملّت عراق بود، اگر سرباز عراقی در کویت احساس متجاوز بودن و ناحق بودن نمیکرد، آمریکا قادر نبود ملّت عراق را شکست بدهد یا حتّی سرباز عراقی را به عقب براند. بله، وقتی یک ارتشی به ملّت خود متّکی نباشد و متّکی باشد به یک رژیم ظالمی مثل رژیم صدّام، مردم طرف جنگ نیستند، مردم پشتیبان جنگاوران و رزمندگان نیستند، [بلکه] مردم در خانه‌هایشان دعا میکنند که زودتر غائله تمام بشود؛ یا به نفع این طرف یا به نفع آن طرف. این‌جور ارتشی، معلوم است که شکست خواهد خورد؛ از آمریکا یا از هر کس دیگر. اگر ملّتها در مقابل آمریکا بِایستند، آمریکا هیچ غلطی نخواهد توانست بکند. تا امروز آمریکا در این منطقه ظلم کرده است، غصب کرده است، آدمکشی کرده است، ویرانی به بار آورده است، ملّتها را جریحه‌دار کرده است؛ و یقیناً انتقام اینها را پس خواهد داد.