بیانات و مکتوبات 1369
در مورد مسئله‌ی زن دو عیب اساسی وجود داشت: یکی عدم توجّه به حجاب، یعنی ارزش حجاب از بین میرفت؛ از این بزرگ‌تر این بوده است که نقشهایی که به زن داده میشده در برنامه‌های صداوسیمای گذشته، نقشهای پَست‌کننده بوده. در عیب اوّل، یک ارزش زیر سؤال میرفته و پایمال میشده و آن، ارزش حجاب است؛ در عیب دوّم، گاهی همه‌ی ارزشهای بشری که برای زن مورد نظر است زیر سؤال میرفته. داستان اگر چنانچه نقل میشده، داستان عاشقانه‌ای بوده که در آنجا زن بالاخره همان نقش صهیونیست‌پسند و استکبارپسند خودش را دارا بوده؛ غالباً و قاعدتاً در چهره‌ی یک مادر خوب، یک همسر خوب، یک انسان کارآمد ارائه نمیشده شاید مواردی هم ارائه میشده باید این دو عیب برداشته بشود. ما زن را، هم بایستی باحجاب نشان بدهیم، هم سرشار از ارزشهایی که اسلام و انقلاب برای زن در نظر گرفته: نجابت زن، عفّت زن مهم‌ترین مسئله، آن گوهر عفّت زن است عضو اصلی و رکن اساسی خانواده بودنِ زن، عضو اصلی و رکن اساسی فعّالیّتهای جامعه بودنِ زن، تأثیر زن در رشد جامعه، تأثیر زن در رشد مردها، تأثیر زن در واقعیّتهای گذشته‌ی ما از قبیل انقلاب و جنگ و غیره؛ اینها باید نشان داده بشود در فیلم و در سریال و در شعر موسیقی و در برنامه‌ی خانواده و در برنامه‌ی «سلام صبح بخیر» و در همه‌ی برنامه‌ها؛ اینها بایستی ارائه بشود، هم در اجرا، هم در تهیّه‌ی برنامه. سیاست‌گذاری باید ناظر به این چیزها باشد، اجرا هم باید ناظر به این باشد. این حرف که عرض کردم، [دیگر] مخصوص سیاست‌گذاری نیست، آقایان مجری‌ها هم باید توجّه کنند، این کارها باید در تلویزیون بشود؛ یعنی این مسئولیّت من و شما است. باید این کارها در رادیو و تلویزیون انجام بگیرد؛ و [الان انجام] نمیشود؛ هر روزی که میگذرد، باید یک قدم به اینها نزدیک‌تر بشویم. این هم یک نکته. «......»