خب، زبان فارسی علاوه بر گسترش خودش، علاوه بر ترکیبپذیری خودش که بسیار زبان خوب، شیرین، وسیع، پُرگنجایش، مثل یک بادبادک11 [است که] صد برابر حجم فعلیِ خودش قابل گسترش پیدا کردن است زبان عربی اینجوری نیست؛ زبان عربی مثل یک جِوالِ بزرگ است؛ همانی است که هست؛ گسترش آن کم است، قابلیت اتّساعش کم است؛ زبان فارسی کوچکتر از آن است، امّا قابلیّت اتّساعش خیلی زیاد است این زبانِ قابل اتّساع و توانا که همهی ظرافتها را میتواند بیان بکند و علاوه بر این نصف زبان عربی هم الان جزوش است، خب این زبانِ به این خوبی را چرا خراب کنیم با تعبیرات غلط، آن هم در رادیو تلویزیون؟ پس درستگویی [را رعایت کنید].