حالا خوشبختانه بخصوص همین [عبارت] «لازم به ذکر است» که از آن چیزهایی بود که بنده هم روی آن یک خرده حسّاس شده بودم و هر دفعه‌ای که گفته میشد، واقعاً یک تکانی میخوردم، یک قدری کمتر شده؛ [میگویند] «شایان ذکر است». خب «شایان ذکر است» [صحیح است] دیگر؛ حالا خوشبختانه این را بخشنامه کرده‌اند که «لازم به ذکر است» [را به کار نبرید]؛ حالا در خبر الحمدللّه [دیگر] نیست، امّا در گفته‌های تلویزیون، وسط یک صحبت خوب در غیر خبر من گاهی میبینم یک نفری دارد یک صحبت خیلی لطیف ظریف خوبی میکند، ناگهان یک چیزی یادش می‌آید، میگوید «لازم به ذکر است»؛ بابا! چه داعی10 داری خراب کنی صحبت به این خوبی را با این کلمه‌ی غلط؟ حالا این [فقط] یک کلمه است؛ من اگر بخواهم غلط‌ها را بشمرم، بیشتر از اینها است؛ باید اصلاً غلط نباشد. اصلاً شما ممیّز داشته باشید به قول خارجی‌ها ادیتور یک ممیّز داشته باشید که اصلاً نگاه کند بگوید که این [جمله] صحیح است. نگذارید اصلاً هیچ خبری غلط تنظیم بشود، چون که رُندترین و رایج‌ترین سخن یک رسانه خبر او است؛ این نمیتواند غلط باشد. فارسی صحیح، زبان به این شیرینی، زبان به این پُروسعتی [را خراب نکنیم].

«12»