البتّه یک چیزهای زشتی کلمات غلطِ نشان‌دارِ مثل گاو پیشانی‌سفید بود که مرتّب در خبر تکرار میشد؛ حالاها خوشبختانه آنها نیست؛ مثل جمله‌ی «لازم به ذکر است»، که من در یکی از سمینارهای صداوسیما بخصوص روی این جمله تأکید کردم.9 خب، «لازم به ذکر است» غلط است؛ چرا این قدر مدام میگویید «لازم به ذکر است»؟ مثل اینکه شما مثلاً فرض بفرمایید که «باید» را بخوانید «بایُد»! خوب است؟ «لازم به ذکر است» یک چنین چیزی است؛ غلط است دیگر. خب، این کلمه‌ی غلط را باید آدم نگوید؛ اصلاً باید بپرهیزد. واقعاً یک کلمه‌ی غلط برای کسی که میداند غلط است، مثل یک توگوشی است؛ یک سیلی. بنده خودم پای رادیو که گاهی نشسته‌ام، [وقتی] یک چیزی شماها میخوانید که غلط است، مثل اینکه یک نفر محکم میزند توی گوش من! مثل اینکه یک میخی میکنند توی گوش آدم! این است دیگر؛ باید مواظب باشید.

«10»