بیاعتنائی البتّه با برخورداری در حدّ متوسّط منافاتی ندارد. دنبال دنیا دویدن، هر چیزی را که از جلوههای زندگی مرفّه و راحت و خوب و اشرافی و متجمّلانه است و اهل دنیا لحظهبهلحظهی عمرشان در دنبال این چیزها است، خواستن و به دنبال آن بودن و برای آن تلاش کردن، دون شأن اهل علم است؛ دون شأن روحانی است. این را باید مردم از ما ببینند و احساس کنند.