بیانات و مکتوبات 1369


قدم اوّل در راه خدا، شکستن خویشتن است؛ خود را فقیر و تهیدست مطلق دیدن، در عین قدرت، در عین ثروت، در عین علم، در عین برخورداری از مزایا و محاسن و خصوصیّات مثبت یک انسان، در اوج دارایی و توانایی، انسان واقعاً نه به صورت تعارف؛ حقیقتاً خود را نیازمند و تهیدست ببیند، خود را محتاج ببیند، خود را کوچک ببیند، خود را در مقابل خدا حقیر ببیند. این، آن روحیه‌ی کمال انسانی است که البتّه با تمرین باید به اینجاها رسید.

«6»