بیانات و مکتوبات 1369


4 ذی‌الحجّة 1410 بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم اِنّا لِله وَ اِنّاِّ اِلَیهِ رّْجِعون.2 این روزها برای ملّت ایران، روزهای مصیبت‌های بزرگ است؛ چه مصیبت‌هایی که در سالهای گذشته بر این ملّت شجاع و ایثارگر و مظلوم واقع شد، مانند مصیبت فقدان شهدای عالی‌قدر هفتم تیر، آن عزیزانی که هر کدام یک شخصیّت ممتازی بودند در انقلاب و شخصیّتی مثل شهید مظلوم مرحوم آیت‌اللّه بهشتی (رضوان اللّه تعالی علیه) در میان آنها بود که حقّاً سیّد شهدای انقلاب اسلامی است و چشم و چراغ این انقلاب و این ملّت بود، و چه شهدای مظلوم و کبوتران خونین‌بال حریم امن الهی در مکّه،3 که باز این روزها یادآور مظلومیّت آنها و مصیبت آنها است. اینها یادهای گذشته است که البتّه فراموش‌نشدنی است.

«1»