بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم وَ لَنَبلُوَنَّکُم بِشَیءٍ مِنَ الخَوفِ وَالجوعِ وَ نَقصٍ مِنَ الاَموالِ وَ الاَنفُسِ وَ الثَّمَرّْتِ وَ بَشِّرِ الصُّبِرینَ × اَّلَّذینَ اِذاِّ اَصابَتهُم مُصیبَةٌ قالوِّا اِنّا لِله وَ اِنّاِّ اِلَیهِ رّْجِعون.1 از اعماق دل به شما برادران و خواهران عزیز یک بار دیگر تسلیت عرض میکنم؛ همچنین به همه‌ی مردم گیلان و زنجان. حادثه‌ی حقیقتاً تلخی بود؛ حادثه‌ی پُرخسارتی بود؛ خیلی از عزیزان را از ما گرفت؛ خیلی از خاندانهای این مناطق را داغدار کرد. البتّه خدای متعال در مقابل همه‌ی حوادث تلخ زندگی برای کسانی که صبر کنند، بی‌تابی نشان ندهند، ناشکری نکنند، اجر بزرگی را آماده کرده؛ این را مطمئن باشید. مادرها، پدرها، برادرها، کسانی که عزیزانی را از دست داده‌اند، بدانند که خدای متعال در مقابل این مصیبت و این سوز غم، برای آنها اجر بزرگی را در نظر گرفته؛ البتّه شرط آن همین است که صبر کنید، ناشکری نکنید. بالاخره حادثه‌ی تلخ مرگ نزدیکان، همیشه هست، برای همه هست. وقتی این حوادث متراکم میشود، با هم اتّفاق می‌افتد، تلخ‌تر میشود، [امّا] اجر الهی آن هم بیشتر است. این در مورد اجر خدایی و معنوی.

«1»