انجمنهای اسلامی واقعاً جایگاه خوبی برای تجمّع نیروهای مسلمان است و باید انجمنهای اسلامی بازوانی باشند برای روحانیای که در دانشگاه حضور دارد. اگر واقعاً انجمن اسلامی با روحانیای که در دانشگاه هست همراهی داشته باشد، نسبت به او اطاعت داشته باشد، حرف او را و راهنمایی او را پدرانه ببیند و آن را بپذیرد و کاری بکند که روحانی پشت و پناه او باشد، من خیال میکنم خیلی خوب میشود تفکّر دینی را در محیط دانشگاه گسترش داد. الان خب، در مواردی اطّلاع پیدا میکنیم که اینجوری نیست. انجمن اسلامی در مقابل روحانی قرار میگیرد یا اینکه تعارضی ایجاد میکند. خب طبیعی است که نیروها تقسیم میشود، گاهی حتّی اصطکاک پیدا میکنند و همدیگر را از بین میبرند. و بنده گمان میکنم که میتوان؛ یعنی باید اینجور باشد که ما دانشجو را بخواهیم جزو قشرهای برگزیدهی دینی در جامعهی خودمان قرار بدهیم؛ هدف ما باید این باشد که در این دانشگاه، این دانشجویان را تبدیل کنیم به عناصر زبدهی برگزیدهی دینی، هم از لحاظ آگاهی و معرفت، هم از لحاظ استحکام ایمان؛ که طبیعی است خدمت برای جمهوری اسلامی در آینده را هم اینها تضمین خواهد کرد. در این جهت انشاءاللّه بایستی پیش برویم.