حالا عالِم روحانی وارد دانشگاه شده، چه کار باید بکند در این دانشگاه؟ این واقعاً یک مسئلهی مهمّی است. این وظایفی که آقایان تدوین کردهاند، وظایف بسیار خوبی است؛ انصافاً جامع و خوب و قوی و برآورندهی بسیاری از خواستهها در دانشگاه [است] و من هیچ نظر منفیای ندارم لکن آن چیزی که به اعتقاد بنده در دانشگاه اساس قضیّه است، این است که روحانی در محیط دانشگاه، آن قطبی بشود که دانشجو در این مشکلاتی که گفتیم و غیر از این مشکلات، به او پناه بیاورد، به او امید ببندد، از او علاج بجوید، و اگر هم نمیتواند علاج بجوید، لااقل تسلّا بجوید. اگر ما در دانشگاه جلسات فراوانی هم گذاشتیم، سخنرانی هم کردیم، مسجد هم رفتیم، در گزینش هم دخالت و شرکت کردیم، در تعیین استاد معارف هم حاضر و ناظر بودیم و از این قبیل وظایفی که عرض کردیم و همه هم خوب و لازم و مهم است امّا اعتماد و اطمینان و امید و تکیه از سوی دانشجو به ما نشد، به اعتقاد بنده ما نمیتوانیم بگوییم توفیق پیدا کردهایم.