بیانات و مکتوبات 1369


و امّا امروز یک مطلب راجع به این ایّام که هفته‌ی وحدت و ایّام میلاد مبارک و معظّم پیغمبر و امام صادق (علیهما الصّلاة و السّلام) است، عرض میکنم. یک مطلب هم راجع به یک مسئله‌ی مهم و اساسی کشور ما است که بعداً عرض خواهم کرد. امّا راجع به این قضیّه‌ی هفته‌ی وحدت، باید بدانید که ده‌ها سال بلکه بیشتر، استعمار و استکبار پول خرج کردند تا بین مسلمین اختلاف ایجاد کنند؛ کتاب نوشتند، مجلّه نوشتند، شایعه منتشر کردند، تحریک عصبیّت‌ها کردند برای ایجاد اختلاف؛ در اعماق دل مسلمین نسبت به یکدیگر حِقد2 و کینه‌های فراوانی به وجود آوردند. البتّه در طول زمانهای گذشته هم این دشمنی‌ها بود [امّا] در دوران استعمار شکل جدیدی پیدا کرد. هر کسی آشنا باشد با سیاست جدید دنیای اسلام در طول 100 سال، 150 سال اخیر، توجّه میکند که اشاره به چه چیزهایی میکنم. انقلاب اسلامی آمد و پرچمی بلند کرد که مسلمانها از هر مذهبی، از هر کشوری وقتی به خود مراجعه کردند، دیدند این پرچم را دوست میدارند؛ احساس کردند این پرچم، پرچم اسلام است، پرچم نبیّ مکرّم اسلام (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) است؛ لذا بسیاری از نقشه‌های دشمنان نقش بر آب شد؛ [امّا] استکبار ساکت نمی‌نشیند؛ دشمنان خون‌خوار اسلام و مسلمین آرام نمیگیرند؛ تا دیدند که انقلاب اسلامی در داخل کشور و در خارج کشورِ جمهوری اسلامی، بین شیعه و سنّی وحدت ایجاد کرد، اینها را به هم نزدیک کرد، عصبیّت‌هایشان را کم کرد نسبت به یکدیگر، از بیرون شروع کردند به سم‌پاشی.

«2»