و امّا مطلب دوّم مسئلهی انتخابات مجلس خبرگان است.4 هر کسی در این ایّام گوش کرده باشد یا خوانده باشد اظهارات مخالفین ما را در دنیا، میفهمد که دشمنان جمهوری اسلامی چطور از عزّتِ امروز جمهوری اسلامی از ته دل ناراحتند؛ پیروزی ملّت ایران به کام اینها تلخ آمد. خدای متعال همه کار را با حساب انجام میدهد؛ یک روزی بندهی صالح خدا، آن انسان بزرگ و مخلص که هیچ چیز را برای خودش نمیخواست، همه کار را برای خدا میکرد، همه چیز را برای خدا میخواست، در قضیّهی قطعنامه گفت: کاسهی زهر را نوشیدم؛5 این تلخی را او تحمّل کرد، کاسهی زهر را نوشید، خدای متعال به آن بندهی صالح عوض داد؛ هنوز دو سال و اندی نگذشته، کاسهی شهد و شیرینی پیروزی را به ملّتش چشاند. آن فداکاری، این ثمره را داشت و کام ملّت ما شیرین شد. اَللّٰهُمَّ ما بِنا مِن نِعمَةٍ فَمِنکَ لا اِلهَ اِلّا اَنت؛6 همه چیز متعلّق به او است و به ارادهی او است. آزادگان ما برگشتند، خانوادههای ما خوشحال شدند، شرایط جمهوری اسلامی پذیرفته شد، دولت و دولتمردان جمهوری اسلامی ثمرهی زحمات خودشان را مشاهده کردند. انصافاً آنچه پیش آمد، برای ملّت ایران، برای دوستان ملّت ایران و دوستان انقلاب شیرین بود امّا برای دشمنان تلخ بود. دشمنان چه کسانی هستند؟ صهیونیستها؛ همینهایی که خبرگزاریها دست اینها است، بسیاری از رادیوهای دنیا دست اینها است. اینها دنبال یک چیزی هستند که این پیروزی را خراب کنند، این قوّت و قدرت ملّت ایران را تبدیل کنند به ضعف؛ در دنیا وانمود کنند که نه، آنجور هم که خیال میکنید، عزم ملّت ایران راسخ نیست، ملّت ایران در راهش استوار نیست. ما داریم کار خودمان را میکنیم؛ این ملّت بزرگ دارد دنبال کار خودش و راه خودش حرکت میکند امّا دشمن در بیرون آنجور حرف میزند؛ دنبال یک شاهد و بهانهای میگردد.