بیانات و مکتوبات 1369
اگر در جوامع اسلامی و کشورهای اسلامی، علما، روشنفکران، متفکّرین، بزرگان، پیشگامان وحدت، جهت حرکتشان به سمت حاکمیّت اسلام باشد، این حرکت، حرکت موفّقی است؛ وَالّا اگر این‌جور نباشد و تسلیم در مقابل حاکمیّتِ طواغیت و حکومتهای سرسپرده و بی‌عرضه و تابع دشمن و تسلیم کفّار باشد، معلوم است که وحدتْ تضمینی نخواهد داشت. شما از این طرف شعار وحدت بدهید، جوش بزنید، غصّه بخورید، از آن طرف پولهای بناحق بذل‌شده و خرج‌شده‌ای پیدا خواهد شد، یک عدّه آدم سست‌عنصرِ قلم‌به‌مزدِ نوکرصفت هم پیدا میشوند، اندوخته‌های شما را به باد خواهند داد و رشته‌ها را پنبه خواهند کرد. این «مجمع التّقریب بین‌المذاهب الاسلامیّة» که ما اینجا درصدد هستیم و برادران ما همّت کردند و بنده از آنها و از کسانی که همکاری کردند و خواهند کرد، صمیمانه متشکّرم البتّه در جنبه‌های اعتقادی، کلامی، فکری، فقهی، اصولی، علمی، زمینه‌های تقریب را باید فراهم بکند لکن آن هدف اساسی باید به یاد متفکّرین اسلام باشد؛ دشمنان اسلام این را نمیخواهند، امّا آنچه خدا میخواهد آن خواهد شد؛ وَ اللهُ غالِبٌ عَلیًّ اَمرِه.13