بیانات و مکتوبات 1369
حالا در بخش جانبازها توصیه‌ی ما این است که بالاخره تمام آن جهات لازم برای آسایش اینها را این برادرهایی که مسئول هستند واقعاً با همه‌ی وجود دنبال بکنند. البتّه به من نامه‌هایی گاهی نوشته میشود کمتر از سابق، سابق ظاهراً شکایت بیشتر بود، حالا خیلی فرق کرده و از این گله میکنند که گاهی مراجعه میکنند یک جایی، کسی گوش نمیدهد به حرفشان. من گمان میکنم آقای حبیبی5 یکی از کارهایی که باید ان‌شاءاللّه حتماً انجام بدهند این است که کاری کنند که ما مِن جانبازی6 که مراجعه کند به یک مرکزی از مراکز ایشان، الّا اینکه یک نفری آنجا باشد که جوابش را معقول و منطقی بدهد و او را برگرداند. ممکن است یک علّت کم شدنشان هم این باشد که مأیوس شده‌اند و [دیده‌اند] فایده‌ای ندارد!