آن وقت در معنای نوروز و اینکه نوروز چیست، در روایات مختلف تعبیرات مختلفی است؛ مثلاً آن روزی که رسول اکرم (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم)، امیرالمؤمنین را به خلافت منصوب کرد، آن روز، نوروز است. یا در روایت دیگر، آن روزی که دجّال در آخرالزّمان به دست حضرت مهدی (ارواحنا فداه) به قتل برسد، آن روز، نوروز است؛4 یا حتّی در بعضی از روایات آن روزی که آدم هبوط کرد،5 آن روز، نوروز بود. نوروز، یعنی روزی نو در تاریخ بشر و حالتی نو در زندگی بشر؛ این معنای نوروز است. علی‌الظّاهر در این روایات امام نمیخواهند بفرمایند که آن روزی که این وقایع در آن اتّفاق افتاده است یا خواهد افتاد، مصادف بوده یا خواهد بود با روز اوّل حَمَل؛ نه، خیلی مستبعد است که مراد این باشد؛ مراد این است که معنای نوروز را بفهم. نوروز یعنی روزی که شما آن را با عمل خودتان نو میکنید؛ با حادثه‌ای که [در آن] اتّفاق می‌افتد. روز بیست‌ودوّم بهمن که ملّت ایران حادثه‌ی عظیمی را به کمک خدا تحقّق بخشید، روز نویی است؛ نوروز است. آن روزی که امام امّت قاطعاً مشت به دهان مستکبر قلدر گردن‌کلفت دنیا آمریکا کوبید، نوروز بود، روز نویی بود، راه نویی بود، حادثه‌ی نویی بود که اتّفاق می‌افتاد و افتاد. خب، ما باید نوروز را نوروز کنیم؛ نوروز به حَسَب طبیعت، نوروز است؛ به حَسَب جنبه‌ی انسانی قضیّه هم به دست ما است که آن را نوروز کنیم.

«3»