بیانات و مکتوبات 1369
سوّم اینکه دو نفر شاهد عادل [شهادت دهند]؛ مورد وثوق کافی نیست؛ باید عادل باشد. دیشب که ما از نقاط مختلف کشور تفحّص میکردیم، بعضی جاها گفتند که یک نفری آمده پیش یک آقایی گفته من [ماه را] دیدم؛ دو سه جایی چنین چیزی گفته شد؛ لکن نه، هیچ کدام از لحاظ شرعی معتبر نبود؛ زیرا که خبردهندگان متّصف به عدالت نبودند، کسی نمیدانست اینها عادلند. این، امر کوچکی نیست؛ روز عید مسلمین است. وقتی که انسان بخواهد طبق آن عمل بکند، یا حاکم بخواهد حکم بدهد، نمیشود پا را بگذارد جایی که لغزان است، لرزان است، اطمینانی نیست؛ نه، باید عادل باشد؛ آن هم نه یک نفر؛ دو نفر انسان عادل که به هیچ وجه دروغ نمیگویند و خلاف نمیگویند و البتّه بااطّلاع [باشند]؛ آدمهایی باشند که از حرفهایشان بشود فهمید که اینها درست فهمیده‌اند و ماه را بشناسند.