بیانات و مکتوبات 1369
این چه جور قرآن خواندنی است؟ این چه جور عبادت کردنی است؟ این، دوری از روح عبادت است. اگر انسان با روح عبادت و نماز و قرآن آشنا باشد، میفهمد وقتی که موجودیّت اسلام و حقیقت اسلام و لُبّ اسلام که در علیّ‌بن‌ابی‌طالب مجسّم است در یک طرف قرار گرفته، همه‌ی شبهه‌ها را از خودش دور میکند و به او میپیوندد. این، دوری از قرآن است، دوری از دین است که کسی نتواند این را تشخیص بدهد و شمشیر روی علی بلند کند. یک طرف قضیّه همین تحجّرها، نیندیشیدن‌ها و اشتباه‌های عمده و بزرگ [است] که در طول دوران خلافت بنی‌امیّه و بنی‌عبّاس، ما این را مشاهده میکنیم. بعضی‌ها، آدمهای مقدّس‌مآب، متدیّن، اهل عبادت و اهل زهد اسمشان در شمار عبّاد و زهّاد و اخلاقیّون و آدمهای حسابی در کتابها ثبت شده، امّا اشتباه کردند؛ اشتباهی به عظمتِ اشتباه [بین] جبهه‌ی حق با باطل! بزرگ‌ترین اشتباه‌ها این است دیگر؛ اشتباه‌های کوچک، قابل بخشش است؛ آن اشتباهی که قابل بخشش نیست، این است که کسی جبهه‌ی حق را با جبهه‌ی باطل اشتباه کند و نتواند بشناسد.