اصل قضیّه این است که ملّت ایران که برای خدا قیام کرده و در راه خدا قدم برداشته، باید خدایی بشود و به خدا اتّکاء کند تا بتواند این راه را با کمک الهی انشاءاللّه به آخرین نقطه و نهاییترین مرحلهی آن برساند. دنیای مادّی، دنیایی که رایحهی معنویّت و عطر معنویّت را استشمام نکرده که البتّه منظور، قدرتهای حاکم بر این دنیا هستند؛ وَالّا در میان آحاد مردم و تودههای ملّتها، انسانهای سالم، صالح و خالص کم نیستند آن کسانی که رایحهی معنویّت را احساس نکردهاند، برایشان قابل تصوّر نیست که نظامی بر مبنای معنویّت به وجود میآید و همهی رابطههای معمول قدرتهای مادّی را نفی میکند. مهمترین علّتی که نظام جمهوری اسلامی مورد بغض قدرتها و گردنکلفتهای عالم و سردمداران حکومتهای جهان است، همین است که این نظام با وجود خود، با حضور خود، نفیکنندهی نظامهای مادّی حاکم بر بسیاری از روابط بینالمللی و روابط میان قدرتها و ملّتها است.