البتّه در یک جامعه‌ی زنده که مردم آزادند، همه حقّ اظهار نظر دارند، مردم نزدیکند به مسئولین، بالاترین رده‌ی مسئولین کشور با معمولی‌ترین انسانها، امکان ارتباط و برخورد معمولی و روزمرّه دارند، طبیعی و قهری است نظرات مختلف سیاسی و اقتصادی وجود دارد؛ امّا نظرات مختلف، یک حرف است، آنچه شما میخواهید، آنچه شما آرزو میکنید، آنچه شما تبلیغ میکنید یعنی جناح‌بندی‌های مزاحم و معارض یکدیگر یک حرف دیگر است. این دوّمی بحمداللّه نیست و نخواهد بود و جامعه‌ی اسلامی نمیتواند در میان خود و در میان کسانی که مؤمنند و معتقدند به این اهداف، دو جناح داشته باشد که اینها بخواهند ریشه‌ی هم را بزنند و زیر پای هم را خالی کنند؛ امکان ندارد؛ مگر کسی به این راه معتقد نباشد.

«13»