بیانات و مکتوبات 1369
ما معتقدیم و این جزو بدیهیّات اسلام بلکه بدیهیّات همه‌ی ادیان است که انسان فقط در سایه‌ی ارتباط و اتّصال با حق‌تعالی است که میتواند به تکامل و تعالی دست پیدا کند. البتّه فرصت ماه رمضان یک فرصت استثنائی است؛ این چیز کمی نیست که خدای متعال در قرآن بفرماید: لَیلَةُ القَدرِ خَیرٌ مِن اَلفِ شَهر؛2 یک شب از هزار ماه بهتر، بافضیلت‌تر و در پیشرفت انسان مؤثّرتر است، و آن یک شب در ماه رمضان است. این چیز کمی نیست که رسول اکرم این ماه را، ماه ضیافت الهی به حساب بیاورند. مگر ممکن است انسان وارد سفره‌ی کریم بشود و محروم از آنجا خارج بشود؟ مگر [اینکه] وارد نشوی؛ آن کسانی که وارد سفره‌ی رضوان الهی و ضیافت الهی در این ماه نشوند، البتّه بی‌بهره خواهند ماند و واقعاً این محرومیّت به معنای حقیقی است: اَلمَحرومُ مَن حُرِمَ رِضوانَ اللّهِ فی هٰذَا الشَّهر؛3 محروم واقعی آن کسی است که نتواند در ماه رمضان رضوان الهی را به دست بیاورد و رضای الهی را کسب کند.