آن کسانی که مظلومانه در داخل سرزمین‌های اشغالی دارند مبارزه میکنند و رنج میبرند و کتکش را میخورند که تنها امید برای آزادی فلسطین و محو دولت غاصب هم همان مبارزین داخلی هستند باید احساس کنند و بدانند که در سرتاسر دنیای اسلام، ملّتها به یاد آنها هستند و از آنها پشتیبانی میکنند. اگر بخواهیم این احساس در آن مبارزین مظلوم که در خانه‌ی خودشان غریب هستند پیدا بشود، باید همین گونه تظاهرات مردمی در دنیای اسلام به وجود بیاید. این ابتکار روز قدس از سوی امام بزرگ و رهبر عظیم‌القدر ما (رضوان اللّه تعالیٰ علیه)8 با توجّه به همین معنا بود، وَالّا معلوم است که مردمی که در خیابانهای تهران راه میروند، از اینجا با اسلحه با اسرائیل نمیجنگند؛ امّا اسلحه‌ی مشت شما که گره میشود و شعار شما، امروز برای اسرائیل و حامیانش و بخصوص آمریکا از هر سلاح دیگری کوبنده‌تر است. برای مقابله‌ی با سلاحهای دیگر، آنها وسیله دارند. دیدیم که کشورهای عربی در طی چند جنگ، این قدرت را پیدا نکردند که با اسرائیل با سلاح بجنگند و او را شکست بدهند. هر دفعه یا او کاملاً غالب شد یا بالاخره پیش برد؛ ولو در اوّلْ‌وهله‌ی جنگ هم غالب نشده باشد. هر چه کشورهای عربی در اطراف اسرائیل و تا آنجایی که اسرائیل در بردِ تیر آنها قرار بگیرد، سلاح داشته باشند سلاح آتشی، سلاح مدرن قدرتهایی که این غدّه را در دل دنیای اسلام کاشتند، او را چند برابر یا دو برابر مسلّح خواهند کرد؛ بنایشان بر این است. آن چیزی که جواب ندارد، آن سلاحی که آمریکا و شوروی و دیگر حامیان اسرائیل نمیتوانند در مقابل آن، سلاحِ برابر و مشابهی به میدان بیاورند، سلاح اراده و خواست ملّتها است.

«8»